Hitteklap

Gistermorgen was het om 08:00 uur al boven de 20 graden en het was broeierig. Het ging weer lekker op het ‘fietspad’ alhoewel we nu meer klimmetjes hadden. We zijn langs vier rivieren gereden, van de Prüm via de Sauer en de Moezel naar de Saar. Gelukkig weer vrij veel onder bomen kunnen rijden want het werd drukkend warm. Al vrij laat zagen we dat we nog bijna 20 km moesten fietsen voordat we bij ons eindpunt waren. Pfff, dat is nog ver. Ik had behoorlijk last van de warmte en vanaf dat punt moesten we vrij veel in de zon fietsen. Erg vlot ging niet en ik was blij dat we in Saarlouis waren. Niet zozeer voor het stadje want dat is een hele rare mengelmoes. Van een aardig plein maken ze daar een parkeerplaats! Omdat we vrij laat waren was een hotelkamer vinden niet zo gemakkelijk, maar het is toch gelukt. De allerlaatste kamer, onder het dak, met een piepklein raam. Je snapt dat het er smoorheet was. Gelukkig stond er een gammele ventilator, dus die heeft de hele nacht op 3 gestaan, met alle lawaai van dien maar die overstemde de herrie van de terrassen. Maar voordat we op onze kamer waren moest er nog een heel protocol worden afgewerkt. De vrouw die de leiding had was nogal chaotisch en kon niet twee dingen tegelijk. Konden de fietsen binnenstaan? Ja, op een plek beneden. Of nee, toch maar niet want daar stonden al mensen die er een week zaten dus die zouden zich beledigd kunnen voelen.... Dus, hup, die twee fietsen naar de eerste etage, op een soort balkon. Eerst stonden ze rechts maar toen moesten ze weer links want het was het rokersbalkon dus zo stonden ze in de weg. Toen moesten we inchecken en dat duurde ook een eeuwigheid en al die tijd stond ik bij de tassen terwijl alle lampen continu aan en uit gingen, zonder dat ik me bewoog. Eindelijk konden we naar onze kamer. We hebben geslapen maar echt uitgerust word je niet wakker in die hitte. Gereden 100 km, totaal 476 km.

Vanmorgen het hele ritueel weer herhaald, maar dan andersom, van boven naar beneden. Gelukkig toch vroeg kunnen vertrekken. Het was ander weer, wel een strakblauwe lucht en veel zon, maar een lekker koel windje. En we hebben al dagen geen wind gehad. In het begin voelde ik me nog vrij groggy maar na de eerste koffie ging het ineens een stuk beter. We gingen als een speer met de wind in onze rug. Mooie route weer, maar rond 13:00 uur gingen we definitief van de fietspad af. Inmiddels zitten we in Frankrijk. We zijn ook langs Sarreguemines gekomen, langs de fabriek die grondstof maakte voor de porselein- en tegelindustrie en waar ik bij mijn tweede baas (ik was begin twintig) zaken mee deed. De fabriek staat er nog, zij het zeer vervallen en verlaten. De eerste hotels die we zagen zaten vol. We zitten nu in zo’n typisch Frans stadje met mooie huisjes, een kasteel en veel hotelletjes. Lekker uitgebreid gegeten bij de ondergaande zon. Wat wil je nog meer?

Gereden 92 km, totaal 568 km.