Darwin

Darwin is een lelijke stad. Het heeft ook geen oud centrum, want in 1974 heeft orkaan Tracy alles met de grond gelijk gemaakt. Groot verschil met Melbourne is ook dat je daar zeer sporadisch Aboriginals ziet en hier zie je er juist heel veel. Deze stad is door de blanken op hun grondgebied gebouwd. Zij wonen er nu ook, maar erg gelukkig zijn ze er niet. Donderdag en vrijdag gaan we een tour maken naar Kakadu, nu een nationaal park en sinds eind vorige eeuw teruggegeven aan de oorspronkelijke bewoners. Abel Tasman plantte de Nederlandse vlag op Tasmanië omdat hij geen mensen zag en verklaarde het Nederlands grondgebied. Zo doe je dat! De volgende 150 jaar kwam er niemand meer. Wat zou er met die vlag gebeurd zijn? De Aboriginals daar zijn door westerse ziekten als griep uitgestorven. Op het vasteland was het juist de bedoeling om van de Aboriginals af te komen. Daar heeft iedereen 'enthousiast' aan meegewerkt. Iedereen kent het verhaal van de gestolen kinderen. Ze werden bij hun ouders weggehaald en 'opgevoed' bij blanken en missiezusters. Ook werden mensen zonder pardon doodgeschoten. Of er werden 600 kernproeven op hun gebied uitgevoerd. Na afloop werd het radioactieve land teruggegeven aan de Aboriginals. Of een waterput, die bestemd was voor hun vee, werd geconfiskeerd voor het treinverkeer en toen de put bij uitbreiding stuk ging, kregen ze hun land met de kapotte put ook weer terug. De blanken zagen deze volkeren - want het zijn heel veel stammen met even zoveel talen - niet als mensen maar als beesten. En die kun je uitroeien. Nu kijken de Australiërs er gelukkig anders naar, maar het blijft een gevoelig onderwerp.

Met een enorme touringcar met 48 mensen en een ontzettend leuke vrouwelijke buschauffeur(stoere dame met leuke verhalen en heel veel humor) zijn we om half zeven op pad gegaan naar Kakadu. De Aboriginals hebben nu het landrecht over hun eigen land terug en het is nu een nationaal park geworden. Zij zitten ook in het bestuur dat bepaalt hoe het park onderhouden moet worden. Dat schijnt in goede harmonie te gaan. Het is een prachtig gebied, mede dankzij de regen die al gevallen is. We zitten aan het begin van het regenseizoen en tegen de avond valt er steeds een buitje. Het stelt nog niet veel voor maar er is in oktober al veel regen gevallen. Dus het is lekker groen. Hele stukken land en wegen overstromen dan ook en verkeer wordt dan heel lastig. Onderweg veel vogels, een dingo en heel veel wallabies gezien. De grote kangoeroes komen hier niet voor. Eerst naar een cultureel centrum met een uitleg over de levenswijze van de Aboriginals. Daarna een cruise over een rivier - type Okavango - om krokodillen te spotten. Er zitten hier niet alleen zoetwaterkrokodillen maar ook zoutwaterkrokodillen. Die kunnen een metertje of acht worden en zijn erg territoriaal en hartstikke gevaarlijk. We hebben er maar een paar gezien, want het was boven de 40 graden en dat is zelfs voor krok's te warm. Daarna een wandeling gemaakt langs rock art. De meeste schilderingen zijn 4.000 - 6.000 jaar oud maar er zijn er ook die 40 - 50.000 jaar oud zijn. Wij blanken krijgen alleen de dingen te zien die wij mogen weten.