We kappen ermee
25 september 2017 - Todi, Italië
Vandaag redelijk verkwikt opgestaan. Alweer mooi weer en om half negen zaten we weer op de fiets. Even later zagen we twee Nederlanders die naar Rome gingen. Even een praatje gemaakt en gevraagd hoe zij gekomen waren. Dat leek aardig overeen te komen met de weg die wij zouden nemen. Het was een redelijk rustige weg en na een flinke klim bleven we redelijk vlak op de bergkam. Maar op een bepaald moment moesten we eraf en dan zoef je weer naar beneden om vervolgens weer naar boven te gaan. En ook hier weer - we zitten nu in Umbrië - gemene hellingen van 8, 9, 10, 12 en 15%. Het schiet natuurlijk allemaal niet op. Die 90 km per dag halen we niet, dus de knoop maar doorgehakt om morgen naar Perugia te fietsen, dat is ook altijd nog 40 km, en daar een nacht te blijven. Dan gaan we de volgende dag met de trein naar Ravenna. Daar blijven we ook een nacht en vandaar fietsen we naar Verona, want daar is het weer vlak. Beetje frustrerend allemaal maar het moet wel leuk blijven. En we moeten ook de Appenijnen weer over en daar moeten we al helemaal niet aan denken. Jammer, maar helaas.
Een hele dikke proficiat et kisses voir dit geslaagde avontuur. Ik heb aan één stuk al jullie dagverhalen sinds 4 september gelezen (begin van De Alpen) en werd steeds jaloerser. Hierbij bedenkend dat Ik niet over die Alpen of Appenijnen moest klimmen. Jullie moeten fysiek in super conditie zijn, ondanks de ontelbare flessen wijn die Ik even opgeteld heb in jullie reisverslag. Ja, ja, jullie hebben duidelijk de smaak te pakken. Spijtig dat Rome een beetje tegenviel want het is net mijn lievelingsstad in Europa. Heb er dan ook twee maanden gewoond toen Ik (veel) jongetrwas, geen geld had maar nog vrijgezel en verliefd op alle Italiaanse
Meisjes.
Jullie hebben het gehaald. Mazel Tov.
Nu een behouden thuiskomst en alvast proficiat met je verjaardag Meta binnen een paar dagen.
Tot gauw. Stephane
Dan vlieg je die Appenijnen in een minuut of tien over hihihi. Liefs, J
Liefs van Rik en Famke