De 70 heuvelen route

Gisteren was het koud toen we vertrokken - 14 graden - maar zeer zonnig. Het zou 22 graden worden, heerlijk fietsweer zou je denken. Maar......soms is iets niet zoals het voorspeld is. Deze route heet de Groene Valleien route. Groen klopt, maar die valleien hebben we niet gezien. Je zou vooral langs riviertjes in de dalen fietsen met af en toe een klein klimmetje. Deze route zou zelfs geschikt zijn voor kinderen! Complete onzin. Het werd een krankzinnige dag. De ochtend liep nog lekker, wel veel klimmen maar geleidelijk. Maar rond de middag werd het venijniger. De route liep over de allerkleinste wegen in Frankrijk. Daar heb je natuurlijk nauwelijks verkeer, maar je pikt echt alle heuvels mee. Inclusief waanzinnige hellingen om daarna weer als een idioot naar beneden te denderen. Je komt totaal niet in een ritme. Killing! En het vreet energie. Toen we om 17 uur nog meer dan 25 km moesten fietsen, hebben we de route verlaten en hebben wat grotere wegen genomen. Daar kon je tenminste een beetje doorfietsen. Gelukkig hadden we een hotel geboekt want we kwamen compleet uitgewoond aan om 19 uur. We konden daar gelukkig eten en tada, vegetarisch was geen probleem (dat hebben we wel eens anders meegemaakt 😏). Toen hebben we een wijs besluit genomen: we trekken morgen ons eigen plan. We hebben wat bladzijden uit de oude Michelingids meegenomen en daar kun je uitstekend op fietsen.

En dat bleek vandaag ook zo te zijn. Nog steeds veel klimmen maar je kwam nu ook door dorpjes en het landschap bleef hetzelfde. Ik word altijd blij van de koeien hier. Je hebt Blonde d’Aquitaine - van die witte koeien - en cognackleurige. Het zijn kleine, stevig gebouwde dieren met een lieve kop. Ze lopen in een grote wei met kruidenrijk gras (niet dat levenloze raaigras zoals in Nederland), meestal met een paar bomen en ze hebben allemaal nog hoorns. En de kalfjes mogen bij hun moeder blijven. Vaak staat er ook nog een stier bij. Ze zijn ook erg nieuwsgierig en kijken je helemaal na. Volgens mij zijn dat echt gelukkige koeien.

We zitten nu voor heel weinig geld in een soort dependance van een kasteel in Liessies. En vanavond hebben we heerlijk in het kasteel gegeten. Vegetarisch was opnieuw geen probleem. “Er komen veel vreemden hier” was de verklaring van de gérant; met andere woorden: voor Fransen is dat niks. 

Gisteren 112 km en vandaag 74 km gereden. Het lijkt erop dat morgen het echte klimwerk voorbij is en daar zijn we erg blij om. Want eigenlijk kun je met bepakking niet fietsen in de Ardennen, in elk geval geen vier dagen achter elkaar.