En route !

We zitten in Frankrijk - zoals gepland. Dat ging niet helemaal zonder slag of stoot. Want fietsen in België blijkt een ramp.

Maar laten we beginnen bij het begin. Gisteren zijn we om 8:15 uur van start gegaan. Het is weer enorm wennen aan al die bagage, zeker de voortassen voel je aan je stuur. Opstappen valt niet mee, maar als het eenmaal rolt dan is het heel stabiel. Eerst tussen het woon- werkverkeer door en toen op naar het eerste obstakel, de Van Brienenoordbrug. Dat was een goede test en het viel reuze mee. Het eerste stuk was niet veel soeps, maar na de Moerdijkbrug werd het ineens lieflijker. Bij Oudenbosch zagen we in de verte de St. Pieter, een kopie van de echte in Italië, waar wij naar op weg zijn. De dag verliep voorspoedig en we gingen ook op een verrassende manier door Antwerpen. Even voorbij Antwerpen, in Duffel, hebben we overnacht bij Vrienden op de Fiets. Wij zijn daar eerder geweest en dat was heel goed bevallen. 

Vanmorgen na een stevig ontbijt om 8:15 uur richting Brussel. Fietsen is een soort spoorzoeken. Dan rijdt je rechts en moet je ineens de straat weer oversteken naar links en dat gaat zo maar door. Soms houdt het fietspad op en zoek je het maar uit. Daarbij komt dat de staat van de wegen abominabel is. Putten, hobbels, beroerde op- en afritten..... daarbij kom je door zeer deprimerende buurten waar de vuilniszakken op straat liggen. Vanaf Brussel konden we langs het kanaal van Brussel naar Charleroi fietsen. Dat was leuk, maar o jee, ook hier weer deels onbeschrijflijk slechte wegen. Op sommige plekken moest je slalommen tussen de gaten. Het deed ons denken aan de wegen in Afrika.....  Verderop moesten we diverse keren omrijden omdat die weg langs het kanaal afgesloten was. Op een bepaald moment moesten we van het kanaal weg richting het zuiden. Dan kom je door allemaal kleine dorpjes. Is vaak leuk, maar op onze weg kwamen we de ene opbreking na de andere tegen. En niet zomaar een opbreking, maar het hele dorp is onbegaanbaar. Heel rigoureus. Zelfs met onze fietsen zat er niks anders op dan lopen. Over keien, stenen, hopen zand en andere obstakels. Dat zouden bewoners in Nederland absoluut niet pikken. Maar voor ons hield het natuurlijk verschrikkelijk op. Het was gelukkig niet zo heet als gisteren maar toch altijd nog 26 graden. En we hebben de hele middag ook behoorlijk moeten klimmen. Om 19 uur waren wij bij ons hotel met de prachtige naam Première Classe. Het is piepklein maar alles zit erin, het is schoon en het bed is goed. En vriendelijk personeel want onze fietsen mochten ergens in een afgesloten gang worden geparkeerd. Morgen gaan we richting Laon en dat is iets minder ver.