Met de vlam in de pijp scheur ik door het Zeeuwse land

De man waar wij sliepen sprak uiteraard Frans, maar hij kon ook plat Vlaams ‘klappen’. Zij werden vroeger verplicht Frans te spreken maar met zijn moeder sprak hij Vlaams. Hij vond het erg leuk dat we hem konden verstaan. Dit was wel een hele goedkope dag. Voor het slapen berekende hij € 15 p.p. en aan eten waren we ca. € 25 kwijt, inclusief een klein flesje wijn. En een toetje. Het was hier ook weer hartstikke stil. We hadden een zomerse dag in het vooruitzicht met veel zon. En een mooie route. Dit is het gebied van de loopgravenoorlog (1e Wereldoorlog). Veel herinneringen aan die tijd. Op sommige plekken hadden ze met betonnen zandzakken een paar loopgraven nagebouwd. Kippenvel. We passeerden ook een enorm oorlogsmonument met de tekst ‘nooit meer oorlog’. En dan hoor je ‘s avonds dat er in Rotterdam twee automobilisten elkaar schijnbaar om niks beschoten hebben. Tja...

Het laatste stuk van de route liep langs een kanaal met veel bomen. Hier kwamen we heel veel speed pedelecs tegen (elektrische fietsen die 40 km kunnen halen; ideaal voor als je ver van je werk woont en toch wilt fietsen). We hadden een fietsadresje gevonden in Brugge. ‘s Avonds natuurlijk lekker door dit mooie stadje gestruind. 

Vanmorgen bij het ontbijt waren nog twee Amerikanen aanwezig. Erg leuk gesprek gehad. Zij waren erg geïnteresseerd in geschiedenis en verbaasden zich erover dat je hier gebouwen hebt uit 1200. Door al dat gepraat zijn we pas tegen tienen vertrokken. Het weer beloofde niet veel goeds voor vandaag. Echter met één pluspunt: we hadden de wind in de rug. En wat voor wind, voor vanmiddag werd windkracht 6 voorspeld. In het begin miezerde het wat, maar toen we in Nederland kwamen en langs het Zwin en door de duinen bij Cadzand Bad en Nieuwvliet kon fietsen gingen de sluizen open. Wat een rotweer. Jammer, want het was er erg mooi, maar geen foto’s gemaakt. Bij Breskens misten we net de veerboot, dus dat werd een uur wachten. Van de nood een deugd gemaakt en overdekt geluncht. Aan de overkant in Vlissingen was het droog maar door het oponthoud hebben we besloten Walcheren niet langs de kust rond te fietsen maar recht over te steken. Dat scheelde aanzienlijk tijd. En toen al die dammen over; we vlogen! We hebben dit ooit andersom gedaan met dezelfde windkracht tegen. Dan ga je dood. Maar dit ging magnifiek. Heerlijk al die grote golven, die meeuwen en de zwoegende windmolens. Naar het einde toe ging het weer behoorlijk regenen. Om 17:15 uur waren we bij ons gastadres in Burgh-Haamstede. Er was nog een andere gast, een man van 85 jaar die van Egmond aan Zee op weg was naar Vlissingen en vandaar met de trein terug naar huis gaat. Petje af op die leeftijd. Zouden wij hem dat nadoen als wij zo oud zijn?!