O jee
3 september 2017 - La Bridoire, Frankrijk
Ken je dat gevoel? Als je wakker wordt en denkt....dit wordt niks? Dat had ik vanmorgen. En Olphaert had ineens diarree, zomaar ineens. Dus we hebben een beetje geteut, want ga je dan fietsen? Na een Imodium leek het minder te worden. Gelukkig. Want één ding was zeker, we wilden in geen geval nog een nacht hier blijven in deze troosteloze omgeving. Mijn benen voelden aan als pap - fietsers weten was dat is - maar toch maar op pad gegaan. Toen bleek ook het dal nog in de mist te zitten! En dat is koud in de ochtend! De ene na de andere Intermarché, Leclerc, Super U en hoe al die super-supermarkten mogen heten, reden we voorbij. En ook nog door industriegebieden, dus dat motiveert ook niet bepaald. Gelukkig kwam rond tien uur de zon door en werd het landschap mooier. En hoger! En de Alpen waren goed te zien. Ze komen ook steeds dichterbij. Eergisteren fietsten we in de Ain, gisteren in de Isère en vandaag in de Savoie. Venijnige klimmetjes, maar we hadden afgesproken niet te ver te gaan. Het werden 64 km. We zitten nu in een hotel bij een meer. Het is hier een stuk toeristischer. We kunnen hier eten, niks bijzonders, maar wel lekker. Geen 'formule'. En we kunnen het op ons balkon opeten. Met uitzicht op een enorme bult waar we morgen overheen moeten. Vanaf nu is het gedaan met de pret, nu begint het echte werk.....
Veel succes en geniet er van.
Groetjes, Anneke
Have fun and enjoy,
Stephane